Adelaide & Cairns & Marco the Swedish builder

17 november 2012 - Cairns, Australië

Op een hete Australische ochtend verliet ik mijn couch in het hippiehuis - en ineens ook Melbourne - met een plan as tight as my pants: naar Adelaide rijden met Phunky Phil, zijn zus Nathalie en haar vriendin niet toevallig toch ook wel Nathalie zekers! Ik had in Melbourne een vlucht geboekt vanuit Adelaide naar Cairns en had dus nog 6 dagen te vullen met roadtripping, nippleslipping and kangoorooflipping.

Nathalie en Nathalie zijn twee zelfverklaarde "Antwerpse kakmadammen" die eigenlijk nog nooit in een bos gekakt hadden, maar daar zou al snel verandering inkomen, spoedig werd er stevig wat afgekakt! We overtuigden hen om toch minstens 1 nacht op een Australian bushcamping te slapen. Opgefret worden door muggen, naar rook stinken en rare beesten rond de tent horen kruipen beviel hen zo hard dat ik & Phil de volgende dag het onderste uit de kan moesten halen om hen terug in een hostel te krijgen. 
Naast kakken in een bos bezochten we ook nog zowat alles dat ietwat interessant genoemd kan worden tussen Melbourne en Adelaide. Ongetwijfeld denkt u onmiddellijk aan The Great Ocean Road, dieje is hiel scheun maar in mijn ogen toch een beetje gewoon een sterk staaltje marketing, zo sterk dat toeristen naar Zuid-West Australie afzakken voor "the 12 apostels" terwijl het eigenlijk gewoon een stuk of 7 rotsen in de zee zijn, hiel scheune rotsen welteverstaan. Voorts bezochten we wat strandjes, wat vuurtorentjes, wat national parkjes, een eilandje, we maakten wat kampvuurtjes, we dronken een glaasje wijn, we aten wat eetjes, en Phil toonde mij how to play golf like a crazy motherfucker.

Na 4 of 5 of misschien wel 10.000 dagen kwamen we aan in Adelaide die so far persoonlijk toch wel mijn meest favoriete stad in Australie genoemd kan worden. Wederom totaal anders dan Sydney of Melbourne, het zou maar saai zijn anders. Adelaide in 5 woorden: klein en rustig klein rustig, voila dat waren er vijf HAHA! Het is er dus klein, rustig en gezellig. Er hangt een soort countrysfeer en de stad en deed me wat denken aan een uit de hand gelopen Cowboy-Wersternstad, waarschijnlijk door de oude huizen in typische koloniale stijl die er overal staan. Verder staan er geen gigantische wolkenkrabbers en valt de hoeveelheid fastfoodbars met namen als "supersushi-asian-hakikaki-wangtsangaling-mubutu-tiberius-romulusenremus-chinese food ultra cheap megaking" nog mee. Adelaide, me likey, en als ik geen vlucht geboekt had zou ik er nu nog op mijn boerenpaard door de stoffige straten hengsten.

Op 15 november nam ik afscheid van Phil die zijn auto ging verkopen aan een stel ongure Fransmannen. Het werd een uiterst emotioneel moment, Phil zakte van totale ontreddering door zijn benen in het midden van de drukste straat van Adelaide en als ik hem toen niet aan zijn oren naar de kant had getrokken en vervolgens een shot adrenaline recht in zijn aorta had getorpedeerd, dan had ik hem kunnen verkopen aan Sultan Sushi Super Funky Special Fresh Foods From China.

Goed, dat waren spannende laatste momenten in Adelaide, maar enkele uren later was ik veilig en wel in Cairns, meer bepaald in het Cairns Beach House Superhostel.
ik heb Cairns benoemd tot mijn uitvalsbasis om zuerst arbeit zu suchen und haupflich zu finden. Met die zuurverdiende centen zal ik dan de streek rond Cairns verkennen (o.a. de wereldberoemde Great Barrier Beefsteak, Whitsundays, Cape Tribulation,....). Kortom allemaal namen die nu nog redelijk vaag in mijn oren klinken maar mijn portefeuilletje wel een appelflauwtje bezorgen.

Genoeg rond de prot gezeverd nu, ik zit in Cairns en zoek werk, dat is the bottom line! Voor de rest is het hier heel plezant en het eten is heel lekker en de spelletjes zijn ook heel tof. Ik heb al wat volk leren kennen waaronder zwei manner von Deutschland genaamd Luca en Thorben waarmee ik gisteren ein stein dronk aka een pint van 1 liter. O ja en daar ergens kwamen we Marco The Swedish Builder tegen, een zatte Zweed die alles bouwt wat je maar wil en zowat overal en nergens werkt in Cairns. De man was totally crazy en raadde ons aan in het Bavarian Beerhouse Strohrum van 80% te drinken. Zo gezegd zo gedaan en terwijl mijn Deutsche freunden vuurballen in het rond spuwden kapte ik een litertje in mijn ogen omdat mijn lenzen wat droog stonden.

Hier zijn nog wat sexy pictures of sexy people in sexy places!

Foto’s

4 Reacties

  1. Tante Kris10:
    18 november 2012
    Dag Jeroen, dat was weeral een superleuk om lezen! Wat een leutige belevenissen.....Wanneer verschijnt je eerste boek vol reisverhalen? bees
  2. Nonkel pieter:
    24 november 2012
    Altijd geweten dat er in jou golftalent zat zat, Jeroen.
    Keep on writing.
  3. Floris:
    26 november 2012
    Juuw Jerre!

    Superleuk om uw belevenissen te lezen. Licht verteerbaar, kei leuk geschreven en tenminste geen reisverslag van twee boeken dik met een beschrijving van uw activiteiten, gedachten, gevoelens en reflectie over die gevoelens tijdens elk uur van de dag :-) Maar het roept wel de sfeer op :-)

    Ne mens zou er potverdikke nog jaloers van worden! Zooo Into the Wild :-p (behalve het einde natuurlijk). Ik amuseer me intussen rot bij de meest toonaangevende bankverzekeraar van ons land. Ik zit ook op een eiland, maar het ziet er toch net iets anders uit dan dat van u. 8 uur per dag achter nen bureau: check. Telefoons van ontevreden klanten: check. Concentreren voor dossiers: check. Maar ja, dat zijn keuzes he, dus ge hoort mij niet klagen :-)

    Cool trouwens dat ge naar een tentoonstelling bent geweest die aansluit bij onze studies.

    GENIET ER NOG VAN HE MAN!

    Groeten
    Floris
  4. Papa:
    29 november 2012
    dag Jeroen

    een zoen

    en -heb je het van doen- wat pompompompoen