Raglan - Northland - Raglan
15 mei 2013 - Christchurch, Nieuw-Zeeland
Van de magic surfbreaks in Northland heb ik enkel visueel kunnen genieten want in een moment van complete verveling, gecombineerd met een drang naar lichamelijke ontwikkeling, probeerde ik op mijn handen te lopen. Dankzij the laws of cause and effect loop ik sinds enkele dagen rond met vreemdsoortige spier-en botpijnen in mijn linkerschouder die mij het surfen beletten. Maak u echter geen zorgen, ik voel me beter elke morgen.
Na nog enkele dagen in Raglan te hebben zitten wachten op gigantische golven (die uiteindelijk kwamen aandraven in de vorm van stormachtige windblaffers), en uitbundig kennis gemaakt te hebben met 2 loco Brazilians (door Frank the Tank wel overpeinsd omschreven als "circus people") die een surfmerk uit de grond aan het stampen zijn - of poging tot - vertrokken we eindelijk richting Northland. The fellowship of den Toro bestond uit mezelf, Frank the Tank, Joe en Auke, en werd af en toe aangevuld met wat German Quality. We zagen menig strand dat opgevreten werd door woeste baren afkomstig van een Tasman Storm, en toen we uiteindelijk de prachtige linkers van Shipwreck Bay zagen binnenrollen kon ik enkel knarsetandend toekijken. Voorts reden we van hier naar daar, bezochten het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland, doken in een grot, aanschouwden dikke knoeften van boomstammen (the infamous Kauri trees), en dronken hier en daar een pintje. Een lach weerklonk en we dansten op een boomstronk, het was een plezante trip.
Staat nu op de planning: stillaan den Toro Rosso verkopen, en waarschijnlijk terug naar good old Raglan om daar nog het beste uit de zee te persen.
Hier nog wat foto's van koude en regen omdat de zon naar Europa vertrokken is!
bedankt voor weer een schitterend verslagje!
Hopelijk gaat het al wat beter met je schouder, 't zou jammer zijn als je daardoor kansen moest missen. Geniet ervan, want de klok tikt door naar... ja, wanneer mogen we je terug verwachten?
Prachtige foto's heb je al die maanden gemaakt! Ik geniet er elke keer weer van!
groetjes van ons allemaal,
tante Anne-Mie.
My God, mijn zoon is een overzeese dichter geworden, een rijmelaar met een schouder in een houder. Maar, lezer, maak je geen zorgen, de zoon voelt zich beter elke morgen. Woeaah.
Tante Agnes