Snutnose in Sydney

Ik heb mijn paard een halt toegeroepen in een duistere achterbuurt van Sydney, niet ver van Bondi Beach, niet ver (lees: in het woonkamertje) van een mini kruipkot appartement met daarin 1 Franse, 1 Duitse, 1 Italiaanse, 1 Colombiaanse en 1 nog iets dame (niet toevallig mijn coachsrufing contacten). Mijn eerste douche na 2 dagen reizen deed ontzettend veel deugd, zoveel dat ik het douchegordijn zelfs tegen de grond sleurde. Ik was ook vergeten hoe het voelde om een aangekoekte microgolf-wok laag van 2 dagen van je tanden te schrapen, en ik was ook vergeten dat je dat gevoel het liefst zo snel mogelijk terug vergeet.

Dit terzijde- buiten een absolute degout van Aziatische vliegtuigenkeuken heb ik aan al dat vliegen nog een stevige snotvalling overgehouden, die kwam gratis bij de non-stop airco op mijn avontuurlijk gezicht. Maar geen probleem, de australian sun krijgt mij wel weer gezond, al moet ze voor het moment nog beginnen schijnen.

Voor de rest verliep het reizen vlot, op 11u van Schiphol naar Bangkok, daar een uurtje wachten, vervolgens een goede 3 uur vliegen van Bangkok naar Taipei, daar 11u wachten (uren die ik en mijn tijdelijk Nederlandstalige compagnon van indertijd doorbrachten met wat snuisteren tussen taxfree brol, 45 minuten gratis in  massagestoelen zitten, wat slapen, wat Aziatisch eten, wat Aziatische keuken uitkafferen, the usual). Tenslotte vlogen we nog 9 uur van Taipei naar Sydney, sprong ik een bus op en liep een goed anderhalf uur alle straatjes van Bondi Beach af, tòt ik de zetel bereikte waarin ik nu zit. Straks even ont-jetlaggen en vanavond eventueel eens kijken wat dat stadje hier te bieden heeft!

See you all in the time of the prumes!